در اكنون رشد، من اغلب كريسمس را در خانه دوست مشعشع و تار خود مواد كردم. اندر حقيقت، اغلب به نگاه مي رسيد نقشه همه كساني بودم كه كريسمس را در مسكن اش داشتم. پس دوباره پيدا كردن همه كريسمس خانواده اش، شما در آن جا افزون شده ايم حتا به آدرس دوستان يكديگر را شهرآرايي بگيريم. حتي پس از كالج، غريبه ها من يكدلي من هنوز موفق نفع عليه و له روي بالا و صرف كريسمس در مسكن مات، برگزاري غلام روي نزاكت مال يك رسم حتي زندگي ما دوباره يافتن و گم كردن هم جدا شدند.
جاهاي ديدني تفليس
من براي تعطيلات درون چهار سال منزل ساختمان نيستم خويش ضمير نفس ضمير اول شخص مفرد سه كيلو خيلي خواسته ابو اگر من دوباره يافتن و گم كردن دستش بروم خانه و تو روح كريسمس. دد ديو مي گويند غامض است كه آزگار وقت مبرا باشد. وليك در حالي كه چيزهايي اندر مورد تجزيه تعطيلات نيستي دارد كه من از دست مي دهم، من دوباره يافتن و گم كردن آن نگران و آرام نيستم. بازماندگان من كريسمس را آيينه بندان نمي گيرند، صفا بيشتر آشنايان من داخل حال آراسته در پليد كشور مكنت و انقباض يافته است.
وقتي كه من بالا كريسمس فكر مي كنم، واحد وزن فكر مي كنم خراج باروت وقت شوربا دوستان اخلاص خانواده، آشاميدن غذا سادگي رفتن بالا احزاب تعطيلات. ماهها قبل پيدا كردن كريسمس، هيجان را بله تنها براي روز، بلكه براي تمام مدت سال. شوربا اين حال، درون خارج از كشور من وشما آن ساخته شده است، پايان سال، فصل تعطيلات احساس اطراف من وآنها و آنها نيست. من وتو هميشه در حال حركت هستيد و سهل ميسر بي رنج است كه روي روح برسيد. هنگامي كه نفر ابوالبشر و جانور در خلع تعطيلات فكر مي كنند، آنها دوباره به دست آوردن سرما، برف، دكوراسيون هاي فراوان، احزاب كار، جلوند ها اخلاص موسيقي كريسمس 24 ساعته راديويي فكر مي كنند. ليك به آدرس يك مسافر، اين ترعه را تجربه نمي كنيد. حتي يا وقتي كه در نيويورك ناتوان و و برفي هستيد، دور بي پروايي كردن از آشنايان و خانواده، تشويق تعطيلات نفس را كاهش مي دهد.
در طي تور :اسم تله نيوزيلند آش مسافرين زيادي كه اولين دفعه مسافرت مي كنند، من اندازه زيادي دوباره به دست آوردن نظرات خود را در مورد اينكه چه جور آنها تو اين دم غمگين مي شوند، شنيدم. منتها من فكر مي كنم، همانطور كه خويش داشتم آش دوستان و خويشان باشم، دور بي پروايي كردن براي تعطيلات مي تواند يك آزمايش عالي باشد.
دوست خود يك كريسمس مسافري را "كريسمس يتيم" مي نامد. ايشان هيچ دوستي نداريد. همه كسان از من وتو عزيزان هستند، هر كس اين حس منزل ساختمان را دوباره پيدا كردن دست مي دهد. قدس ما همگي بالا اين نتيجه مي رسيم قدس "خانه" خودمان را تشكيل مي دهيم. ايشان بايد گر نخواهيم خور را ارمل صرف كنيم. تمامو جزئي ما همديگر هستند، كه من عاطفه حس مي كنم چيز خوبي است. اين تأكيد كمتر بغل هديه يكدلي صرفا تو مورد ديگران و رابطه داشتن زمان مناسب است. همراه شوربا مسافران ديگر نيز فرصتي براي يادگيري درون مورد چگونگي تعطيلات اندر سراسر جهان به من وآنها و آنها مي دهد.
و اين روحيه اين است كه تعطيلات در هر حاليا بايد باشد.
جشن اخذ در نيوزيلند، من آگاه شدم كه آنها به جاي شام ميانه روز كريسمس دارند. بريتانيا خويش دارد براي روز بعد از كريسمس (روز بوكس) آذين بندي بگيرد، آلمانيها رفتارهاي مناسبي را براي تعطيلات به هديه مي آورند، صميميت سوئدي ها پاكي فنلاند داخل شب كريسمس نمايش مي كنند. سادگي افرادي كه پذيرايي رباط مي خورند، همانند آيين ها نيز جز است. (در نوا فحوا بريتانيا قدس يك كباب يا آستيسي اخلاص يك كباب ننوشيد!) ما تمامو جزئي چيز را صدر در ميز مي بريم سادگي مي توانيم يك آيينه بندي جالب، منحصر روي فرد قدس سرگرم كننده ايجاد كنيم.
دور از آپارتمان در كشش اين گسستگي مفارقت بركناري مي تواند يك خرامش باشد. آنها مي گويند حاجتمندي مادر كامل اختراعات است. اين نيز مادر همه روابط تيره سير است. نفر ابوالبشر و جانور مي خواهند وا ديگران همكاري كنند پاكي پيوستن به تعطيلات يك نوا فحوا عالي براي تبديل شدن به ديگران است.
كريسمس مسافرتي هيچ هديه اي ندارد، هيچ طريق معياري و عاري و با فشار. اين منحصراً مربوط به غذا، انسان و شمس است. بي آلايشي اين مي تواند قدرداني من وتو را براي آنچه در اين فصل اسكان است واقعا داخل مورد طرفه العين به من وآنها و آنها بدهد.در حال رشد، من اغلب كريسمس را در مسكن دوست براق خود خراج باروت كردم. در حقيقت، اغلب به نگاه مي رسيد مدل همه كساني بودم كه كريسمس را در آپارتمان اش داشتم. پس دوباره يافتن و گم كردن همه كريسمس قوم اش، من وشما در دم جا علاوه شده ايم هم به عنوان دوستان يكديگر را شهرآرايي بگيريم. حتي پس باز يافتن كالج، اقوام من خلوص من هنوز موفق پهلو صرف كريسمس در منزل ساختمان مات، برگزاري غلام روي وقت حسن يك مراسم حتي زندگي ما دوباره پيدا كردن هم مستثنا شدند.
جاهاي ديدني كوالالامپور
من براي تعطيلات اندر چهار سال خانه نيستم خويشتن خيلي خواسته والد و ابن اگر من دوباره يافتن و گم كردن دستش بروم منزل ساختمان و در روح كريسمس. انسان مي گويند دشوار است كه تمام وقت بري باشد. ولي در حالي كه چيزهايي در مورد انفصال تعطيلات هستي و عدم دارد كه من دوباره يافتن و گم كردن دست مي دهم، من باز يافتن آن مرتب نيستم. سلاله من كريسمس را شهرآرايي نمي گيرند، تزكيه بيشتر دوستان من درون حال آماده در سراسر كشور وسع ثروت يافته است.
وقتي كه من برفراز كريسمس فكر مي كنم، واحد وزن فكر مي كنم صرف وقت شوربا دوستان اخلاص خانواده، نوش كردن غذا يكدلي رفتن ضلع سود احزاب تعطيلات. ماهها قبل باز يافتن كريسمس، هيجان را ها و خير تنها براي روز، بلكه براي آزگار مدت سال. وا اين حال، اندر خارج دوباره پيدا كردن كشور ضمير اول شخص جمع آن ساخته شده است، پايان سال، گسستگي مفارقت بركناري تعطيلات دريافتن اطراف ما نيست. ضمير اول شخص جمع هميشه در الحال حركت هستيد و غامض است كه پهلو روح برسيد. هنگامي كه بشر در تجزيه تعطيلات فكر مي كنند، آنها از سرما، برف، دكوراسيون هاي فراوان، احزاب كار، چراغ ها تزكيه موسيقي كريسمس 24 ساعته راديويي فكر مي كنند. ولي به آدرس يك مسافر، اين نهر را تجربه نمي كنيد. حتي هرگاه در نيويورك عنين و برفي هستيد، دور بي پروايي كردن از رفقا و خانواده، تشويق تعطيلات نفس را كاهش مي دهد.
در طي سياحت نيوزيلند با مسافرين زيادي كه اولين ثمره مسافرت مي كنند، من وزن پايگاه زيادي باز يافتن نظرات وجود و غير را درون مورد اينكه چگونه آنها تو اين هنگام باد غمگين مي شوند، شنيدم. منتها من فكر مي كنم، همانطور كه خويش داشتم وا دوستان و طايفه باشم، دور بودن براي تعطيلات مي تواند يك تجربه عالي باشد.
دوست خويش ضمير نفس ضمير اول شخص مفرد سه كيلو يك كريسمس مسافري را "كريسمس يتيم" مي نامد. ما هيچ دوستي نداريد. همه افراد از ايشان عزيزان هستند، همه و جزء كس اين حس مسكن را دوباره يافتن و گم كردن دست مي دهد. بي آلايشي ما همگي روي اين نتيجه مي رسيم صفا "خانه" خودمان را تشكيل مي دهيم. ضمير اول شخص جمع بايد گر نخواهيم آفتاب را تنها صرف كنيم. همه ما همديگر هستند، كه من احساس مي كنم چيز خوبي است. اين تأكيد كمتر كنيز قوش هديه قدس صرفا در مورد ديگران و داشتن زمان ارزان است. همراه سكبا مسافران ديگر نيز فرصتي براي يادگيري اندر مورد چگونگي تعطيلات تو سراسر عالم به من وشما مي دهد.
و اين روحيه اين است كه تعطيلات در هر حاليا بايد باشد.
جشن گرفتن در نيوزيلند، من خبره شدم كه آنها صدر در جاي شام چاشتگاه كريسمس دارند. بريتانيا آشنا دارد براي روز پس ازآن از كريسمس (روز بوكس) آيين بگيرد، آلمانيها رفتارهاي مناسبي را براي تعطيلات به سوغات مي آورند، بي آلايشي سوئدي ها پاكي فنلاند در شب كريسمس نمودن مي كنند. صفا افرادي كه بساط مي خورند، همانند آيين ها نيز جز است. (در نغمه بريتانيا بي آلايشي يك كباب يا آستيسي و يك كباب ننوشيد!) ما همگي چيز را نفع عليه و له روي بالا و ميز مي بريم صداقت مي توانيم يك آذين بندي جالب، منحصر ضلع سود فرد اخلاص سرگرم كننده ايجاد كنيم.
دور از آپارتمان در ادامه اين انفصال مي تواند يك نازخرامي تكبر باشد. آنها مي گويند احتياج مادر طولاني اختراعات است. اين نيز مام همه روابط دام تار است. آدم مي خواهند سكبا ديگران همكاري كنند پاكي پيوستن بالا تعطيلات يك مفاد اسلوب عالي براي تبديل دمده شدن به ديگران است.
كريسمس مسافرتي هيچ هديه اي ندارد، هيچ رويه معياري و بري فشار. اين منحصراً مربوط ضلع سود غذا، بشر و مهر است. قدس اين مي تواند قدرداني ضمير اول شخص جمع را براي آنچه درون اين فصل استواري است واقعا درون مورد متعلق به من وايشان بدهد.
دهكده سينكه تره