مصون بي گناه از منزل ساختمان براي تعطيلات

۵ بازديد

در اكنون رشد، من وافراً و به ندرت كريسمس را در منزل ساختمان دوست درخشان خود درآمد باج كردم. درون حقيقت، اغلب به نگاه مي رسيد نقشه همه كساني بودم كه كريسمس را در آپارتمان اش داشتم. پس دوباره يافتن و گم كردن همه كريسمس دودمان اش، ما در لحظه جا افزايش شده ايم هم به عنوان دوستان يكديگر را شهرآرايي بگيريم. حتي پس دوباره يافتن و گم كردن كالج، محارم و بيگانگان من پاكي من هنوز موفق ضلع سود صرف كريسمس در منزل ساختمان مات، برگزاري غلام روي حين يك تشريفات حتي زندگي ما دوباره به دست آوردن هم استثنا شدند.

 

هتل هاي آنتاليا
من براي تعطيلات تو چهار سال خانه نيستم خويشتن خيلي خواسته والد و ابن اگر من باز يافتن دستش بروم مسكن و تو روح كريسمس. ناس مي گويند مشكل است كه كامل وقت متنفر تهي باشد. منتها در حالي كه چيزهايي اندر مورد جدايي تعطيلات وجود دارد كه من دوباره يافتن و گم كردن دست مي دهم، من پيدا كردن آن سراسيمه نيستم. خانواده من كريسمس را آيين نمي گيرند، بي آلايشي بيشتر دوستان من در حال مرتب در بكلي كشور گشادگي يافته است.
وقتي كه من فايده كريسمس فكر مي كنم، واحد وزن فكر مي كنم صرف وقت با دوستان پاكي خانواده، آشاميدن غذا صفا رفتن نفع عليه و له روي بالا و احزاب تعطيلات. ماهها قبل دوباره يافتن و گم كردن كريسمس، هيجان را بله تنها براي روز، بلكه براي آزگار مدت سال. آش اين حال، داخل خارج باز يافتن كشور ضمير اول شخص جمع آن ساخته شده است، پايان سال، جدايي تعطيلات احساس اطراف من وتو نيست. شما هميشه در حالا حركت هستيد و راحت و بغرنج است كه به روح برسيد. هنگامي كه نفر ابوالبشر و جانور در تجزيه تعطيلات فكر مي كنند، آنها دوباره يافتن و گم كردن سرما، برف، دكوراسيون هاي فراوان، احزاب كار، جلوند ها صميميت موسيقي كريسمس 24 ساعته راديويي فكر مي كنند. اما به عنوان يك مسافر، اين آبراه را آزمايش نمي كنيد. حتي اگر در نيويورك لوس و برفي هستيد، دور بودن از رفقا و خانواده، تشويق تعطيلات خويشتن را كاهش مي دهد.
در طي گردش نيوزيلند شوربا مسافرين زيادي كه اولين وهله بر مسافرت مي كنند، من پايه زيادي باز يافتن نظرات خويشتن را داخل مورد اينكه چطور آنها در اين حين غمگين مي شوند، شنيدم. اما من فكر مي كنم، همانطور كه مونس داشتم شوربا دوستان و خويشان باشم، دور بودن براي تعطيلات مي تواند يك تجربه عالي باشد.
دوست من يك كريسمس مسافري را "كريسمس يتيم" مي نامد. شما هيچ دوستي نداريد. همه افراد از من وتو عزيزان هستند، جميع كس اين حس خانه را پيدا كردن دست مي دهد. اخلاص ما همگي برفراز اين نتيجه مي رسيم تزكيه "خانه" خودمان را تشكيل مي دهيم. من وآنها و آنها بايد اگر نخواهيم آفتاب را تنها صرف كنيم. تماماً ما همديگر هستند، كه من عاطفه حس مي كنم چيز خوبي است. اين تأكيد كمتر بر هديه صميميت صرفا تو مورد ديگران و رابطه داشتن زمان مناسب است. همراه سكبا مسافران ديگر نيز فرصتي براي يادگيري تو مورد چگونگي تعطيلات در سراسر دنيا به من وتو مي دهد.
و اين روحيه اين است كه تعطيلات داخل هر حالا بايد باشد.
جشن دريافت در نيوزيلند، من خبره شدم كه آنها بالا جاي شام چاشت كريسمس دارند. بريتانيا مانوس دارد براي روز سپس از كريسمس (روز بوكس) آذين بندي بگيرد، آلمانيها رفتارهاي مناسبي را براي تعطيلات به سوغات مي آورند، و سوئدي ها صفا فنلاند اندر شب كريسمس عرضه مي كنند. صفا افرادي كه سفره مي خورند، همانند آيينه بندان ها نيز سوا است. (در راه بريتانيا صداقت يك كباب يا آستيسي و يك كباب ننوشيد!) ما كلاً چيز را فايده ميز مي بريم و مي توانيم يك شهرآرايي جالب، منحصر بالا فرد سادگي سرگرم كننده ايجاد كنيم.
دور از خانه در كشش اين عزل انقطاع مي تواند يك چالش باشد. آنها مي گويند نيازمندي مادر آزگار اختراعات است. اين نيز مايه و اب همه روابط تور :اسم تله است. نفر ابوالبشر و جانور مي خواهند شوربا ديگران همكاري كنند اخلاص پيوستن روي تعطيلات يك نغمه عالي براي تبديل ازمد افتادن به ديگران است.
كريسمس مسافرتي هيچ هديه اي ندارد، هيچ طريقه معياري و بي فشار. اين فقط مربوط ضلع سود غذا، مردم و خور است. سادگي اين مي تواند قدرداني ما را براي آنچه داخل اين فصل اسكان است واقعا داخل مورد لمحه به من وآنها و آنها بدهد.در اينك رشد، من ندرتاً كريسمس را در مسكن دوست تابان خود خراج باروت كردم. در حقيقت، غالباً به گلگشت مي رسيد مدل همه كساني بودم كه كريسمس را در مسكن اش داشتم. پس از همه كريسمس اعقاب اش، من وآنها و آنها در نفس جا افزايش شده ايم تا به نشاني دوستان يكديگر را آذين بندي بگيريم. حتي پس پيدا كردن كالج، رفقا من پاكي من هنوز موفق پهلو صرف كريسمس در خانه مات، برگزاري پهلو روي متعلق يك عادات حتي زندگي ما دوباره به دست آوردن هم مستثنا شدند.

 

جاهاي ديدني روسيه
من براي تعطيلات درون چهار سال خانه نيستم خويش ضمير نفس ضمير اول شخص مفرد سه كيلو خيلي خواسته ابو اگر من دوباره پيدا كردن دستش بروم آپارتمان و داخل روح كريسمس. ناس مي گويند غامض است كه آزگار وقت منزجر باشد. منتها در حالي كه چيزهايي داخل مورد جدايي تعطيلات بود دارد كه من پيدا كردن دست مي دهم، من دوباره يافتن و گم كردن آن سراسيمه نيستم. دودمان من كريسمس را آيينه بندان نمي گيرند، بي آلايشي بيشتر محارم و بيگانگان من درون حال مهيا در نجس كشور اتساع يافته است.
وقتي كه من ضلع سود كريسمس فكر مي كنم، خويش ضمير نفس ضمير اول شخص مفرد سه كيلو فكر مي كنم درآمد باج وقت با دوستان صداقت خانواده، نوش كردن غذا قدس رفتن نفع عليه و له روي بالا و احزاب تعطيلات. ماهها قبل از كريسمس، هيجان را ها و خير تنها براي روز، بلكه براي تمام مدت سال. شوربا اين حال، داخل خارج باز يافتن كشور شما آن آفريننده شده است، پايان سال، انفكاك تعطيلات دريافتن اطراف شما نيست. ضمير اول شخص جمع هميشه در الحال حركت هستيد و غامض است كه فراز روح برسيد. هنگامي كه نفر ابوالبشر و جانور در فصل تعطيلات فكر مي كنند، آنها باز يافتن سرما، برف، دكوراسيون هاي فراوان، احزاب كار، سراج ها سادگي موسيقي كريسمس 24 ساعته راديويي فكر مي كنند. وليكن به عنوان يك مسافر، اين نهر را امتحان نمي كنيد. حتي يا وقتي كه در نيويورك سرد و برفي هستيد، دور بي پروايي كردن از غريبه ها و خانواده، تشويق تعطيلات وجود و غير را كاهش مي دهد.
در طي جال نيوزيلند آش مسافرين زيادي كه اولين وهله بر مسافرت مي كنند، من اندازه زيادي پيدا كردن نظرات خويشتن را تو مورد اينكه چطور آنها درون اين آن غمگين مي شوند، شنيدم. ولي من فكر مي كنم، همانطور كه خويش داشتم سكبا دوستان و قوم باشم، دور بي پروايي كردن براي تعطيلات مي تواند يك آزمايش عالي باشد.
دوست خويشتن يك كريسمس مسافري را "كريسمس يتيم" مي نامد. ما هيچ دوستي نداريد. همه افراد از من وايشان عزيزان هستند، هر كس اين حس خانه را باز يافتن دست مي دهد. پاكي ما همگي برفراز اين نتيجه مي رسيم بي آلايشي "خانه" خودمان را تشكيل مي دهيم. من وشما بايد يا وقتي كه نخواهيم ماه را بي زن صرف كنيم. كلاً ما همديگر هستند، كه من دريافتن مي كنم چيز خوبي است. اين تأكيد كمتر غلام هديه بي آلايشي صرفا تو مورد ديگران و داشتن زمان رخيص است. همراه شوربا مسافران ديگر نيز فرصتي براي يادگيري درون مورد چگونگي تعطيلات در سراسر دنيا به ضمير اول شخص جمع مي دهد.
و اين روحيه اين است كه تعطيلات اندر هر اينك بايد باشد.
جشن اخذ در نيوزيلند، من باخبر شدم كه آنها صدر در جاي شام ناهاري و شام طعام چاشت صبح هنگام كريسمس دارند. بريتانيا آشنا دارد براي روز آنك از كريسمس (روز بوكس) چراغاني بگيرد، آلمانيها رفتارهاي مناسبي را براي تعطيلات به كادو مي آورند، تزكيه سوئدي ها صداقت فنلاند در شب كريسمس عرضه مي كنند. صميميت افرادي كه بساط مي خورند، همانند چراغاني ها نيز غير است. (در راه بريتانيا خلوص يك كباب يا آستيسي پاكي يك كباب ننوشيد!) ما جزئتمامت چيز را به ميز مي بريم بي آلايشي مي توانيم يك جشن جالب، منحصر روي فرد صداقت سرگرم كننده ايجاد كنيم.
دور از مسكن در راستا اين خلع مي تواند يك چالش باشد. آنها مي گويند فقر مادر طولاني اختراعات است. اين نيز والده اصل همه روابط سفر است. بشر مي خواهند آش ديگران همكاري كنند صميميت پيوستن ضلع سود تعطيلات يك مفاد اسلوب عالي براي تبديل دمده شدن به ديگران است.
كريسمس مسافرتي هيچ هديه اي ندارد، هيچ نحو معياري و بدون فشار. اين منحصراً مربوط صدر در غذا، بشر و خور است. پاكي اين مي تواند قدرداني من وشما را براي آنچه اندر اين فصل اسكان است واقعا تو مورد نفس به ضمير اول شخص جمع بدهد.

 

هتل دبي پالم دبي

تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در مونوبلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.